W medycynie weterynaryjnej koni mianem kolki czy morzyska określamy zespół bólowy z okolic jamy brzucha. Objawy bólowe pochodzić mogą zarówno od strony układu pokarmowego, jak również ze strony wątroby, śledziony, pęcherza moczowego, a u klaczy macicy i jajników.
Kolki u koni to najczęstsza przyczyna przedwczesnej śmierci. Zdaniem lekarzy weterynarii w Uniwersytetu w Liverpoolu w przypadku koni istniej ponad 70 różnych rodzajów problemów jelitowych dających objawy o charakterze kolek, które plasujemy od łagodnych do ciężkich schorzeń zagrażających życiu.
OBJAWY:
Klasyczne objawy kolki związanej z układem pokarmowym manifestują się u koni m.in. ogólnym niepokojem, nerwowym kręceniem się po boksie, niespokojnym oglądaniem się na brzuch, grzebaniem nogą w ściółce czy kopaniem się nią w brzuch, brakiem apetytu, pokładaniem się czy zimnymi potami. Często konie kolkujące nie oddają kału lub ma on zmienioną konsystencję. Warto również zwracać uwagę każdorazowo na zmiany nastroju, gdyż niektóre konie kolkę manifestować będą jedynie nagle występującą osowiałością. Do oznak bólu zaliczymy również tzw. flehmen – czyli wywijanie górnej wargi.
PRZYCZYNY KOLEK:
- błędy w sposobie żywienia oraz pojenia (w tym również złej jakości pasza, posiłki treściwe o zbyt dużej objętości);
- brak profilaktyki związanej z pasożytami oraz stanem uzębienia;
- choroby układu pokarmowego (wrzody);
- odwodnienie;
- konsumpcja trującej rośliny;
- stres;
- nagła zmiana zadawanego pokarmu (owsa, paszy, siana);
CHOROBY KOLKOWE – KLASYFIKACJA (wg. Madeja, Riha 2008)
I. Zaburzenia czynnościowo-trawienne:
|
II. Stany zapalne i zanikowo-rozrostowe:
|
III. Przemieszczenia i niedrożności mechaniczne z zaburzeniami krążenia krwi:
|
IV. Zatkania i zalegania kałowe:
|
Profilaktyka – czyli jak uniknąć kolki?
Czy behawior ma wpływ na problemy ze strony układu pokarmowego?
